Bertrand Russell (1872-1970) w Dekalogu Liberała o inteligentnym sporze

Poniżej jedna z 10 zasad z Dekalogu Liberała autorstwa B. Russella:

"8. Find more pleasure in intelligent dissent than in passive agreement, for, if you value intelligence as you should, the former implies a deeper agreement than the latter".

Znajduj większe upodobanie w inteligentnym sporze niż biernej zgodzie, jeśli bowiem cenisz inteligencję tak jak należy, spór może zakładać głębsze porozumienie niż bierne przytakiwanie.

Znajduj więcej przyjemności w inteligentnym sprzeciwie niż w biernej zgodzie, ponieważ jeśli cenisz inteligencję tak, jak powinieneś, to pierwsze oznacza głębszą zgodę niż ta druga.

"A Liberal Decalogue" is from The Autobiography of Bertrand Russell, Vol. 3: 1944-1969, pp. 71-2.
http://hamlet.edu.pl/dekalog-liberala

https://users.drew.edu/jlenz/br-decalog.html

A największą karą: dostać się pod rządy człowieka gorszego, jeśliby ktoś nie chciał rządzić sam

A największą karą: dostać się pod rządy człowieka gorszego, jeśliby ktoś nie chciał rządzić sam. Tak poprawnie brzmi w tłumaczeniu W. Witwickiego popularna myśl z "Państwa" Platona, znana w sieci w formie: "Zbyt mądrzy na angażowanie się w politykę są karani rządami głupszych".

Dwie wersje tej wypowiedzi, tj. pochodzącą od tłumacza i spopularyzowaną w polskim internecie można odbierać nieco odmiennie. Druga wartościuje brak zaangażowania "mądrych" i sugeruje, że nie powinni na to pozwalać.

Ponadto dla właściwego zrozumienia wypowiedzi bardzo ważne jest szersze znaczenie, jakie pojawia się w "Państwie", kontekst tego zdania. Przede wszystkim ocena angażowania się w politykę wynika z tego, w jakim państwie przyszło żyć - ludzi dobrych czy złych - bo to tło polityczne w dużej mierze rzutuje na postrzeganie i ocenę "pchających się do władzy" ludzi dobrych czy złych; a także na to, jak ich czyny są oceniane przez ogół i co mogą oni zdziałać.

- Dlatego też - mówię - ani dla pieniędzy nie chcą rządzić ludzie dobrzy, ani dla zaszczytu. Bo ani biorąc jawnie zapłatę za rządy nie chcą się nazywać najmitami, ani ciągnąc po cichu zyski z rządu - złodziejami. A dla zaszczytu też nie. Bo nie są głodni zaszczytów. 

Musi więc nad nimi zawisnąć konieczność i kara, jeśli mają nabrać ochoty do rządzenia. I bodajże stąd poszło to, że za hańbę uchodzi samemu się garnąć do rządu, a nie czekać, aż przyjdzie konieczność.

A największą karą: dostać się pod rządy człowieka gorszego, jeśliby ktoś nie chciał rządzić sam. Mam wrażenie, że z obawy przed tą karą rządzą ludzie przyzwoici, kiedykolwiek rządzą. Wtedy idą do rządów nie jak do jakiegoś dobra i nie dlatego, żeby tam mieli opływać, tylko jak do czegoś, co robić muszą, bo nie mają komu lepszemu lub równemu zdać tego ciężaru. 

I bodajże, gdyby istniało państwo ludzi dobrych, to by w nim walczono o to, żeby móc nie rządzić - tak jak teraz się walczy o rządy. Tam by się pokazało, że istotnie, kto rządzi prawdziwie, ten nie ma tego w naturze, żeby własnego interesu patrzał, tylko pilnuje interesów poddanego. Dlatego każdy człowiek myślący woli raczej, żeby ktoś inny dbał o jego pożytek, niż żeby sam miał kłopot dbając o drugiego. Zatem ja się w żaden sposób nie zgodzę z Trazymachem, że to, co sprawiedliwe, to jest interes mocniejszego.

[Platon: Państwo, 347 c].

Źródła:

• Poprawny cytat: "A największą karą: dostać się pod rządy człowieka gorszego, jeśliby ktoś nie chciał rządzić sam" Platon, Państwo, nr 347 c, strona 39. stream2.docer.pl - Platon:Państwo, przekład Władysław Witwicki, Wydawnictwo Antyk, Kęty 2003 .
• Popularna wersja: "Zbyt mądrzy na angażowanie się w politykę są karani przez głupszych" Platon www.wielkieslowa.pl - Zbyt mądrzy na angażowanie się w politykę .
• Zob. też: www.reddit.com - Who are too smart to engage in politics  i  www.perseus.tufts.edu Section 347 c .